Jarenlang zorgde deze dame voor bejaarden en dementerende in het verzorgingshuis waar zij als vrijwilliger vele taken op zich nam. na vele jaren zorg kwam zij zelf te wonen op de plek waar ze graag was. Haar enige zoon ,schoondochter en kleinzoon woonde vlakbij en konden daardoor vaak bij haar zijn. Dat was fijn en dierbaar. Helaas ging haar geest achteruit en ook haar lijf kreeg ongemakken. Vroeg in de ochtend kreeg zoon n telefoontje, het ging ineens erg slecht. Hij liep er snel naartoe en was gelukkig nog net op tijd om haar hand vast te houden. Ze overleed in het bijzijn van haar enige lieve en zeer betrokken zoon.
De enige kleinzoon stak een mooie kaars aan voor oma tijdens de uitvaart en er waren veel mooie bloemen, lieve woorden en mooie foto’s. 1 foto was erg bijzonder; die van haar ouderlijk huis, het schilderij van dit huis hing jaren in haar kamer en was haar zeer dierbaar. Deze mocht daarom zeker ook niet bij de uitvaart ontbreken.
De cirkel is rond, het gemis is zwaar en was enorm voelbaar bij deze lieve familie.
Toch is het goed zo.
De mooie herinneringen blijven in hun hart
